Η επέτειος αυτή αποφασίστηκε να γίνεται στο τέλος του Νοέμβρη, κάθε χρόνο, αφού στις 25 Νοέμβρη 1942 συντελέστηκε η κορυφαία πράξη της εθνικής μας περιπέτειας, όταν έλληνες αντάρτες ενωμένοι και συμπράττοντες με ομάδα άγγλων συμμάχων ανατίναξαν τη γέφυρα και τη σιδηροδρομική γραμμή στον Γοργοπόταμο, πραγματοποιώντας το μεγαλύτερο σε αξία σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη και ταυτόχρονα δημιούργησαν τον σπουδαιότερο συμβολισμό ενότητας στην νεώτερη Ιστορία.
Την άνοιξη του 1942 ο ΄Αρης Βελουχιώτης ξεκίνησε στη Ρούμελη το αντάρτικο. ΄Ηδη από τις 21 Μαΐου 1941 είχε δημιουργηθεί η Εθνική Αλληλεγγύη που φρόντισε για τον επισιτισμό στις πόλεις και γλίτωσε πολύ κόσμο από την πείνα. Στις 31 Μαΐου 1941 ο Μανώλης Γλέζος με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκε το ΕΑΜ και η Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση (ΛΣΟ) στις ένοπλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής. Στις 28 Οκτωβρίου 1941 γίνεται η πρώτη διαδήλωση στην Αθήνα, μέρα της πρώτης επετείου της ιταλικής επίθεσης στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Τον Νοέμβριο του 1941 ιδρύεται ο ΕΔΕΣ. Την επόμενη χρονιά, στις 16 Φεβρουαρίου 1942 ιδρύεται ο ΕΛΑΣ και 15 Μαΐου π ΄Αρης συγκροτεί το αρχηγείο Ρούμελης. Αντίστοιχα στις 30 Ιουλίου ο Ναπολέων Ζέρβας ξεκινάει αντάρτικο στην ΄Ηπειρο. Στις 2 Αυγούστου ο Ιωάννης Τσιγάντες, αρχηγός της οργάνωσης ΜΙΔΑΣ, αποβιβάζεται στην Πελοπόννησο και στις 21 Σεπτεμβρίου η Πανελλήνια ΄Ενωση Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ) ανατινάζει τα γραφεία της δωσιλογικής οργάνωσης ΕΣΠΟ στην οδό Πατησίων, κοντά στην πλατεία Κάνιγγος.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 ιδρύεται η ΕΠΟΝ. Στις 2 Μαΐου συγκροτείται το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ.
Οι αντάρτες κτυπούν τους κατακτητές σ΄όλη τη χώρα. Εκείνοι σε αντίποινα εκτελούν αμάχους, καίνε χωριά, δημιουργούν ολοκαυτώματα. Στις 10 Μαρτίου 1944 δημιουργείται στη Βίνιανη της Ευρυτανίας η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΛ), και στις 27 Απριλίου ο λαός της Αθήνας με Γενική Απεργία αποτρέπει την επιστράτευση που σχεδίαζαν οι Γερμανοί. Μοναδική περίπτωση ανατροπής της επιστράτευσης σε όλη την Ευρώπη. Κανείς κατακτημένος λαός δεν το κατόρθωσε. Μονάχα οι ενωμένοι ΄Ελληνες.
Την Πρωτομαγιά του 1944 εκτελούνται 200 φυλακισμένοι κομμουνιστές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Στις 27 Μαΐου ο ΕΛΑΣ διαλύει τις βουλγαρικές φασιστικές συμμορίες στη Μακεδονία και στις 10 Ιουνίου μακελεύουν οι γερμανοί το Δίστομο.
Η αντίσταση συνεχίζεται, ώσπου στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι γερμανοί εκκενώνουν την Αθήνα.
Μέσα στο 1944, τη χρονιά της απελευθέρωσης, ιδρύθηκε το Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό, το θρυλικό ΕΛΑΝ.
Μοίρα καλή για τον τόπο που γεννηθήκαμε και ζούμε το’ φερε να ξεκινήσει από τούτη την άκρη του Κορινθιακού, από την Αντίκυρα, το χωριό μας, έχοντας σαν εμπνευστή και καπετάνιο του τον Κώστα Γεωργιάδη, τον καπετάν Ζαχαριά, και πρώτα παλικάρια απλούς ψαράδες της Αντίκυρας, ανθρώπους του καθημερινού μόχθου.
Γιάννης Αρκούδης, Ανδρέας Ζανιάς, Μήτσος Κοντογιάννης, Γιώργος Λόγης, Ανάργυρος Μοσχαχλαϊδής, Γιάννης Νικολάου, Γιάννης Παπαγεωργόπουλος, Παρασκευάς Πάνος, Γιάννης Πάνος, Τάσος Μαντζώρος, Μήτσος Σαμουήλ, Χρήστος Σαμουήλ, Νίκος Σωτηρίου, Στάθης Μαντζώρος, Θόδωρος Νικολάου (από την Περιστερά) και ο γιατρός Γιάννης Διαβάτης από τη Δεσφίνα, καθώς και άλλοι αγωνιστές από τα παράλια του Κορινθιακού.
Είναι βέβαιο πως ο πατριωτισμός και η αυτοθυσία δεν επιστρατεύονται με ψυχρά διατάγματα, αλλά εκδηλώνονται από το εσωτερικό της συνείδησης των ανθρώπων. Έτσι γράφεται η αληθινή ιστορία. Η Αντίκυρα με τα παιδιά της έκαμε αυθόρμητα και συνειδητά το Χρέος της και πρόσθεσε τη δική της σελίδα στη Μεγάλη Εθνική μας Αντίσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου