Πράγματι το ζήτημα απασχολεί έντονα και προβληματίζει κοινωνικά και πολιτικά το δημόσιο διάλογο.
Η πολιτική προ πολλού έχει εξοβελιστεί από το λεξιλόγιο αλλά και την σκέψη των νέων.
Οι διαστάσεις του ζητήματος αυτού και τα ερωτήματα που προκύπτουν, άπτονται μιας σειράς σύνθετων θεμάτων και χρήζουν ανάλυσης.
Γιατί λοιπόν οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική;
Αδιαφορούν η αδυνατούν;
Πρώτα από όλα να τονίσουμε ότι νέος στην ηλικία δεν σημαίνει απαραίτητα και νέος στην πρακτική και στη σκέψη, όπως και αντίστροφα, ηλικιωμένος δεν συνεπάγεται αυτόματα γερασμένος σε ιδέες και λόγο.
Υπάρχει αναμφισβήτητα μια μεγάλη μερίδα της νεολαίας που είναι άσχετη με την πολιτική. Πρόκειται για τη γενιά που δεν χρειάστηκε να προβληματιστεί γιατί μεγάλωσε δίχως στερήσεις, δεν ενδιαφέρθηκε κοινωνικά και πολιτικά, γιατί απλά ούτε το σύστημα ούτε το οικογενειακό περιβάλλον επένδυσαν σε αυτήν. Σήμερα η γενιά αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με το οικονομικό κι επαγγελματικό αδιέξοδο. Απαξιώνει το πολιτικό σύστημα αλλά δεν κάνει κινήσεις για να αλλάξει την κατάσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη αποχή κυρίως των νέων και από τις εκλογές.
Από την άλλη, δυο βασικά προβλήματα κάνουν αδύνατη τη συμμετοχή των νέων στη πολιτική. Πρώτον η αδιαφορία του κομματικού συστήματος να απευθυνθεί και να δώσει ζωτικό χώρο κι ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και δεύτερον η μειωμένη αυτοπεποίθηση της γενιάς αυτής που πλήττεται από ανεργία και δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές της ανάγκες πως μπορεί να βρει πόρους και διάθεση να ασχοληθεί με τα κοινά και να συνεισφέρει;
Ένα άλλο ευαισθητοποιημένο τμήμα της νεολαίας (άγνωστο αν μπορεί να προσμετρηθεί στα θετικά ή τα αρνητικά)
α/ τρομάζει μπρος στον μαζικό κοινωνικό σχολιασμό,
β/ το χαμηλό προφίλ του, περιορίζει την αυτοπεποίθησή του λόγω απειρίας και έτσι αρνείται να ασχοληθεί γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά και προκαθορισμένες διαδικασίες ανάδειξης στελεχών και
γ/ τέλος είναι φανερό ότι ο κόσμος ψηφίζει τον “πιο δημοφιλή” και συνήθως η επιλογή της ψήφου περνάει από το “φίλτρο” που είναι απωθητικοί παράγοντες για τους νέους.
Βεβαίως, υπήρχαν και υπάρχουν νέοι άνθρωποι με σοβαρούς και γόνιμους προβληματισμούς, με ενδιαφέρουσα πολιτική σκέψη, οι οποίοι όμως στέκονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί και δύσπιστοι απέναντι στην "επαγγελματική" πολιτική, ας τους ξεχωρίσουμε ας τους δώσουμε πολιτικό λόγο, πεδίο κι ευκαιρίες να δράσουν.
Πηγή: Νέοι και πολιτική. Απλή αδιαφορία ή αντικειμενική αδυναμία;
Η πολιτική προ πολλού έχει εξοβελιστεί από το λεξιλόγιο αλλά και την σκέψη των νέων.
Οι διαστάσεις του ζητήματος αυτού και τα ερωτήματα που προκύπτουν, άπτονται μιας σειράς σύνθετων θεμάτων και χρήζουν ανάλυσης.
Γιατί λοιπόν οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική;
Αδιαφορούν η αδυνατούν;
Πρώτα από όλα να τονίσουμε ότι νέος στην ηλικία δεν σημαίνει απαραίτητα και νέος στην πρακτική και στη σκέψη, όπως και αντίστροφα, ηλικιωμένος δεν συνεπάγεται αυτόματα γερασμένος σε ιδέες και λόγο.
Υπάρχει αναμφισβήτητα μια μεγάλη μερίδα της νεολαίας που είναι άσχετη με την πολιτική. Πρόκειται για τη γενιά που δεν χρειάστηκε να προβληματιστεί γιατί μεγάλωσε δίχως στερήσεις, δεν ενδιαφέρθηκε κοινωνικά και πολιτικά, γιατί απλά ούτε το σύστημα ούτε το οικογενειακό περιβάλλον επένδυσαν σε αυτήν. Σήμερα η γενιά αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με το οικονομικό κι επαγγελματικό αδιέξοδο. Απαξιώνει το πολιτικό σύστημα αλλά δεν κάνει κινήσεις για να αλλάξει την κατάσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη αποχή κυρίως των νέων και από τις εκλογές.
Από την άλλη, δυο βασικά προβλήματα κάνουν αδύνατη τη συμμετοχή των νέων στη πολιτική. Πρώτον η αδιαφορία του κομματικού συστήματος να απευθυνθεί και να δώσει ζωτικό χώρο κι ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και δεύτερον η μειωμένη αυτοπεποίθηση της γενιάς αυτής που πλήττεται από ανεργία και δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές της ανάγκες πως μπορεί να βρει πόρους και διάθεση να ασχοληθεί με τα κοινά και να συνεισφέρει;
Ένα άλλο ευαισθητοποιημένο τμήμα της νεολαίας (άγνωστο αν μπορεί να προσμετρηθεί στα θετικά ή τα αρνητικά)
α/ τρομάζει μπρος στον μαζικό κοινωνικό σχολιασμό,
β/ το χαμηλό προφίλ του, περιορίζει την αυτοπεποίθησή του λόγω απειρίας και έτσι αρνείται να ασχοληθεί γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά και προκαθορισμένες διαδικασίες ανάδειξης στελεχών και
γ/ τέλος είναι φανερό ότι ο κόσμος ψηφίζει τον “πιο δημοφιλή” και συνήθως η επιλογή της ψήφου περνάει από το “φίλτρο” που είναι απωθητικοί παράγοντες για τους νέους.
Βεβαίως, υπήρχαν και υπάρχουν νέοι άνθρωποι με σοβαρούς και γόνιμους προβληματισμούς, με ενδιαφέρουσα πολιτική σκέψη, οι οποίοι όμως στέκονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί και δύσπιστοι απέναντι στην "επαγγελματική" πολιτική, ας τους ξεχωρίσουμε ας τους δώσουμε πολιτικό λόγο, πεδίο κι ευκαιρίες να δράσουν.
Πηγή: Νέοι και πολιτική. Απλή αδιαφορία ή αντικειμενική αδυναμία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου