Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

Του Θάνου Σίδερη
Στις 23 Δεκεμβρίου της χρονιάς που μόλις μας άφησε έγινε στην αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων της Αντίκυρας η παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Μαργαρίτη «Αντικυρέας. Μισός αιώνας ιστορία», με την παρουσία τοπικών αρχόντων, παραγόντων του αθλητισμού και πολλών συμπολιτών μας.
Κατ’ αρχήν να διευκρινίσω ότι δεν είμαι καθόλου ειδικός σε θέματα αθλητισμού, τα οποία γνωρίζω ελάχιστα. Επίσης αναγνωρίζω πως είναι μια αρκετά λεπτή ισορροπία η παρουσίαση ενός βιβλίου σε μπλογκ, του οποίου ο δημιουργός και διαχειριστής είναι ο συγγραφέας. Παρ’ όλα αυτά δεν αισθάνομαι άβολα με κανένα από αυτά τα ζητήματα. Κι αυτό γιατί το ίδιο το βιβλίο και η προσπάθεια που κρύβει μέσα του τα ξεκαθαρίζουν.
Είναι σαφές ότι ο Δημήτρης Μαργαρίτης (Αντικυραίος από επιλογή!) δεν είχε σκοπό ένα έργο ακαδημαϊκής ιστορίας, αλλά μια ολοζώντανη καταγραφή της πρόσφατης αθλητικής ιστορίας του τόπου, και συγχρόνως απότιση φόρου τιμής στους πρωτεργάτες της αθλητικής δραστηριότητας στην Αντίκυρα. Στο βιβλίο του συγκεντρώνει με πολύ φροντίδα λεπτομέρειες για την εξέλιξη της ποδοσφαιρικής ομάδας Αντικυρέας μέσα στο χρόνο, από τοπικά και περιφερειακά αρχεία, από τον τοπικό τύπο, αλλά και τις άμεσες μαρτυρίες των πρωταγωνιστών και συμμετεχόντων.
Αυτού του είδους τα έργα αποτελούν συχνά τη μαγιά για άλλες μεγαλύτερες συνθετικές εργασίες και παίζουν το ρόλο του στέρεου υποβάθρου, πάνω στο οποίο χτίζεται η «επίσημη» ιστορία.
Κοντά στις επί μέρους τυπικές πληροφορίες που συγκεντρώνει ο συγγραφέας για τη σύνθεση της ομάδας, τους αγώνες που έδωσε, τα αποτελέσματά τους και τις μεταβολές κατηγορίας, ο αναγνώστης θα βρει και μια πολύ πλούσια φωτογραφική τεκμηρίωση κι ο ντόπιος θ’ αναγνωρίσει με νοσταλγία στη νιότη τους πρόσωπα οικεία. Η δε συλλογή περιστατικών ανεκδοτολογικού χαρακτήρα όχι μόνο σκιαγραφεί αδρά τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε και έδρασε ο Αντικυρέας, αλλά περιγράφει και πολύ γλαφυρά μια ολόκληρη εποχή και τα ήθη της, αθλητικά και μη. Εκεί ακριβώς έγκειται και η αξία του έργου, στην πιστή και σχεδόν αδιαμεσολάβητη αποτύπωση του πρωτογενούς υλικού του.
Η αιγίδα της Δημοτικής Ενότητας Αντίκυρας και της Λαϊκής Ακαδημίας Γραμμάτων Τεχνών και Παράδοσης, καθώς και η φροντίδα επιμέλειας από τον Δημήτρη Τζουβάλη, συνέβαλαν στην αρτιότερη μορφή του έργου και στην επιτυχή εκδήλωση της παρουσίασης.
Τόσο το ίδιο το βιβλίο, όσο και το μπλογκ του συγγραφέα, φανερώνουν το μεράκι με το οποίο έσκυψε πάνω από τον τόπο μας (που ξανατονίζω, δεν είναι καν ο γενέθλιός του) και την αγάπη και έγνοια με την οποία αντιμετωπίζει τα θέματα της περιοχής μας.
Στην εποχή μας όλοι έχουν εύκολη την κριτική. Όσο λιγότερο μάλιστα παράγουν και δημιουργούν οι ίδιοι τόσο περισσότερο επικριτικοί γίνονται για τα έργα των άλλων. Ας μεγαλώσουμε πια σαν κοινωνία! Ας μάθουμε να εκτιμάμε τις προσπάθειες των συμπολιτών μας! Αν τις θεωρούμε ανεπαρκείς, ας ενώσουμε κι εμείς τις δυνάμεις μας για να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα. Ας μην στεκόμαστε μίζεροι και μικρόκαρδοι μπροστά στην ειλικρινή προσπάθεια και την καλοπροαίρετη προσφορά, κι ας πάψουμε να θεωρούμε ότι όλοι απλώς αναζητούν είτε προβολή, είτε οικονομικό όφελος.
Δεν είμαι ειδικός για τα αθλητικά, ούτε ο Δημήτρης Μαργαρίτης είναι «κολλητός μου» για να τον «λιβανίζω». Για να είμαι ειλικρινής, μάλιστα, οφείλω και οφείλουμε όλοι μας πολλά σε αρκετούς ακόμα· σε όσους εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν για την ανάπτυξη και την πολιτιστική ανάταση στον τόπο μας. Είτε δρουν μέσω του Εκπολιτιστικού Συλλόγου, είτε μέσω της Χορωδίας, είτε μέσω των Φίλων του Λόγου και του Εμβόλιμου, ή ακόμα και μεμονωμένα, είναι άνθρωποι σαν κι εμάς που όμως δεν λυπήθηκαν χρόνο, ενέργεια, και αρκετές φορές και χρήματα, προκειμένου να συμβάλλουν στη διατήρηση της μνήμης, στην καλλιέργεια και πολιτιστική παιδεία των συμπολιτών μας, κι εντέλει στη βελτίωση του επιπέδου ζωής μας ελπίζοντας σε περισσότερη ομορφιά και αλήθεια στον κόσμο που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Η ζωντανή ιστορία του τόπου μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, και θα είμαστε τόσο πιο ελεύθεροι να διαμορφώσουμε το μέλλον του, όσο πιο υπεύθυνοι στεκόμαστε απέναντι στο παρόν του.

Θάνος Σίδερης

4/1/14

Δεν υπάρχουν σχόλια: